Przejdź do zawartości

Alan Gilmore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odkryte planetoidy: 43
(2434) Bateson[1] 27 maja 1981
(3087) Beatrice Tinsley[1] 30 sierpnia 1981
(3152) Jones[1] 7 czerwca 1983
(3305) Ceadams[1] 21 maja 1985
(3400) Aotearoa[1] 2 kwietnia 1981
(3521) Comrie[1] 26 czerwca 1982
(3563) Canterbury[1] 23 marca 1985
(3810) Aoraki[1] 20 lutego 1985
(4154) Rumsey[1] 10 lipca 1985
(4243) Nankivell[1] 4 kwietnia 1981
(4248) Ranald[1] 23 kwietnia 1984
(4409) Kissling[1] 30 czerwca 1989
(4819) Gifford[1] 24 maja 1985
(4837) Bickerton[1] 30 czerwca 1989
(5207) Hearnshaw[1] 15 kwietnia 1988
(5251) Bradwood[1] 18 maja 1985
(5311) Rutherford[1] 3 kwietnia 1981
(5718) Roykerr[1] 4 sierpnia 1983
(5763) 1982 MA[1] 23 czerwca 1982
(5818) 1989 RC1[1] 5 września 1989
(5898) 1985 KE[1] 23 maja 1985
(5906) 1989 SN5[1] 24 września 1989
(6034) 1987 JA[1] 5 maja 1987
(6142) Tantawi[1] 23 marca 1993
(7432) 1993 HL5[1] 23 kwietnia 1993
(8481) 1988 LH[1] 14 czerwca 1988
(8884) 1994 CM2[1] 12 lutego 1994
(9018) Galache[1] 5 maja 1987
(9750) 1989 NE1[1] 8 lipca 1989
(11080) 1993 FO[1] 23 marca 1993
(13510) 1989 OL[1] 29 lipca 1989
(13511) 1989 RD1[1] 5 września 1989
(13552) 1992 GA[1] 4 kwietnia 1992
(15712) 1989 RN2[1] 1 września 1989
(18340) 1989 OM[1] 29 lipca 1989
(21130) 1993 FN[1] 23 marca 1993
(30945) 1994 GW9[1] 14 kwietnia 1994
(48501) 1993 FM[1] 23 marca 1993
(58158) 1989 RA[1] 1 września 1989
(65718) 1993 FL[1] 23 marca 1993
(214416) 2005 PK 2 sierpnia 2005
(422979) 2003 PX10[1] 4 sierpnia 2003
(618306) 2007 LL1 11 czerwca 2007

Alan C. Gilmore (ur. 1944 w Greymouth[1]) – nowozelandzki astronom.

W latach 1981–2003 odkrył we współpracy ze swoją żoną Pamelą Kilmartin 41 planetoid; samodzielnie odkrył dwie planetoidy (w 2005 i 2007)[2]. Pracował w Mount John University Observatory i na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Canterbury w Christchurch[3]. Małżonkowie przeszli na emeryturę w 2014[1].

30 sierpnia 2007 odkrył okresową kometę P/2007 Q2 (Gilmore)[4].

W uznaniu zasług jego oraz jego żony, Pameli, jedną z planetoid nazwano (2537) Gilmore[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lee Kenny: Fifty years of asteroid hunting for Kiwi couple. [w:] Stuff [on-line]. 2020-10-03. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).
  2. Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2022-07-29. [dostęp 2022-08-22]. (ang.).
  3. Profil na stronie Uniwersytetu Canterbury. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-01)]. (ang.).
  4. Comet P/2007 Q2 (Gilmore), IAUC 8865
  5. Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 207. ISBN 978-3-540-29925-7.